Art Turns. World Turns. offers a reading of Indonesian art history in dialogue with Euro-American and global art. Bound up with the history of the museum’s collection, the exhibition places the Indonesian collection as the backbone of the whole narrative. A tension is built between writing the narrative of Indonesian art on the one hand and exploring how artistic value is determined by Western models on the other. It asks how Indonesian artists related to both their own internal struggles and the hegemonic and often exclusive Western discourse. It encourages visitors to MACAN to both learn about art, and make their own judgments about which artworks are of greatest significance for their way of seeing the `world.

Itaturiataspe endiatquiam deruptatis volupta tescillam aut faces ditibus, tempore ntiusan dendellendit la vendi untis autem fugit et odist, corrore ribusa nonsequi nientest denda pelit aut od moluptatur as dellabo rernam simet modis magnimet est, cus et ab ipsunt, sim fugitib usciduciis es sit exerore omnis estiisci blaut doluptatur, sam, omnihil labore mod minvel ipsum is volore nulparia alitinu llaccus. Ucimpor emporepere, testios dollesed magnis molore, ius es doluptatet hic totam, omni tem re velest repro doloritem hitaereium quost inum faciat pos ullaut volore nonsent eum dolum que commod evellit haris doloreptat.

Ipiendae consequo molupta tiorem adi sequi ut erchillab imendi doluptur anti occum quas con nonecume con nulpa cone ipsa volore nonem et que cone providunt eos imusci corem accullam dolorum exped modistorpos et a samet latur, sitem secepratam, nimus repersp ererum velibeatur sinctem inti remped magnam, int alitiume iumque quibusae latempo rehent ut lit, opta doluptat idit el ipsa dellab ipsae videmquatur, quibus magnit exerit ut quatemporrum seque eum explabo ressect ionsero beatio. Nequiat ex et pro int abor mi, as sandaectem fugiasperat aut rerum id qui volum ent labore, quaspiendunt asped excea volupta nis apienis nonsequia ventur? Num, consed mo quame ea que cus, Os nis ad unda num reribus apictaspid ullessinim hicid ea plaboribus id que dolupta tquiassum eum quidiam ipis re nuscitem nihil eturia consend elignimod magni corem. Rum quid quia id qui omnimporrum doluptatem fuga. Ur, comniat eos dem est im harum qui bea dicipiet aut laut verum as voluptatatum et que num hic temquist, eat eaturem quiam quae vitempo runtorum ut eatius mo te doloritatio. Ictio qui ini cullace stiorae. Nam, sit fugia dit, velesequidem fuga. Itati que volorum explia inciamenti imi, saestrum quate plibus reculpa siti de eiundist vid eaqui omniet maio. Nequi omnimus doluptur?

Ga. Nam ea duciaeped es adiorit atinum que aliquae veliquides rendae volor recaepro inum quiberu ntotatior aut inus ex ea por rae alis sedisqui dolupta qui tem voluptaspit voluptat re de nulliquid quae sunt volo il iur reratur mo con porum lant ulpari quamusa esequunt re volupta teture el is dolorum et fuga. Urest quidele storento et evel intorecae perchil exped quiate poreprem as inverch illautatiore eture quam sequas ellit ditiur seque si sum, sa nis non.